Toen Trevor’s tanden mij bijna knock-out sloegen

Je hoort mensen wel eens praten over hun angst voor de witte haai, de reuze inktvis
of de giftige naaktslakken en kwallen.
Geen enkel van deze beesten kunnen mijn hart sneller laten slaan dan wanneer ik in de verte een Titan Triggerfish (de nederlandse benaming hiervoor is de  reuze-trekkersvis) aan zie komen.
De angst voor dit dier is ontstaan toen ik aan het duiken was op het eiland Koh Tao in de Golf van Thailand.
Ik had wel eens gehoord dat trekkersvissen mensen aanvielen maar zelf had ik het nog nooit van dichtbij meegemaakt.
In die bewuste wateren zwom zelfs een erg groot exemplaar rond die men een naam had gegeven: Trevor.
Het gedrag van Trevor was zelfs zo beroemd, dat hij in sommige duikgidsen werd vermeld. Trevor, een ongewoonlijk groot exemplaar (+80 cm) was dan ook goed bekend bij de locale duikgidsen en hij bewoonde een stuk van het rif die bekend staat onder de naam White Rock. Ik grinnikte een beetje toen onze duikgids, Sai, ons waarschuwde om achter hem te blijven zwemmen wanneer hij het signaal gaf een trekkersvis te hebben gezien.(je hand in de vorm van een pistool die de trekker over haalt) Sai had er een handje van om een beetje te overdrijven om op die manier de duikers een beetje aan het lachen te krijgen. Dat hij dit wel serieus bedoelde, daar kwam ik later pas achter. Tegen die tijd dat dit verhaal zich afspeelde was ik net als Sai een duikgids op het eiland geworden en net als hem waarschuwde ik mijn duikgroepje voor de mogelijk agressieve trekkersvissen. Ik moet eerlijk zeggen, ik nam mezelf maar amper serieus wanneer ik het vertelde aan mijn duikgroep.Zo ook deze keer, ik kon alleen niet vermoeden dat ik op het punt stond om mijn eerste lichamelijke kontact met een trekkersvis mee te maken. Terwijl ik met mijn groepje van 4 duikers naar beneden ging zag ik in de verte een schaduwvorm van een trekkersvis. Meteen draaide ik mij om naar mijn groep om hun het signaal trekkersvis te geven zodat ze achter me bleven. Toen ik me weer omdraaiden was de vis mij al tot op een meter genaderd en zwom recht op mij af. Ik kon nog juist op tijd een afwerend gebaar maken waar Trevor zo van schrok dat hij omdraaide en mij met een triomfantelijk gevoel achter liet. Echter dit was maar voor even want Trevor draaide zich als een speer om en ging weer met volle energie in de aanval. Ik gaf een signaal aan mijn groep dat ze moesten blijven zitten waar ze zaten terwijl ik op volle snelheid van hun weg zwom op die manier Trevor mee van hen weg te lokken. Toen ik ver genoeg van hen weg was stopte ik met zwemmen en haalde mijn octopus te voorschijn. Ik ging nu iets proberen waarvan mijn mede duikgidsen hadden verteld dat als het zover mocht komen dit de enige remedie was om van de vis af te komen, namelijk wachten tot hij dicht genoeg bij je is en dan een volle laag luchtbellen in zijn gezicht spuiten. Nou ik heb het geprobeerd hoor maar het enige resultaat was dat Trevor er alleen maar kwader door werd. Hij beet zo hard in mijn vin (waar ik hem mee probeerde te schoppen) dat er een groot gat tevoorschijn kwam. Dit beangstigde mij enorm, als hij hiertoe in staat was wat kon hij dan wel niet doen met mijn armen, benen, of hoofd?
Ik probeerde mezelf wat te vermannen en bij de volgende aanval van Trevor schopte ik hem hard in zijn gezicht. Door de kracht die erachter zat dacht ik dat Trevor wel even uit zijn evenwicht zou zijn gebracht maar niets was minder waar. Het leek hem zelfs niks te doen. Uiteindelijk lukte het me hem af te schudden door achter een overstekende rotspunt te duiken. (iets wat ik vandaag de dag nog gebruik om trekkersvissen van me af te schudden) Ik zwom terug naar mijn groepje dat een beetje verveeld zat te wachten tot ik terug kwam. Zij hadden van het hele incident niks gezien.
Omdat 1 van de duikers een fotocamera bij had en heel graag zijn rolletje wilde vol schieten besloot ik ondanks mijn nog zeer hevige hartslag de duik voort te zetten.
We zwommen een stukje verder toen ik in de verte de vormen van een trekkersvis zag opdoemen. Ik wilde er met een wijde boog omheen maar de duiker met camera zwom er met fanatieke vinslagen naar toe. Toen ik zag dat de vis amper op de duiker zijn aanwezigheid reageerde ontspande ik mezelf en bleef iets uit de buurt zodat de
duiker zijn foto’s kon maken. Het volgende moment verloor ik al mijn oriëntatie en controle en werd duizelig. Ik was aangevallen door een trekkersvis (waarschijnlijk Trevor) en deze had me met zijn grote stevige tanden hard op mijn slaap geraakt. Zo hard dat ik dreigde buiten bewustzijn te raken. Gelukkig had mijn duikgroepje dit keer het hele verhaal wel van dichtbij meegemaakt en waren ze in staat mij naar de oppervlakte te brengen. Ik was zeer zeker niet in staat dat zelf te doen. Nadat ik een kopje thee had gedronken aan boord van de boot en weer wat tot mijn positieven was gekomen kon de schade worden opgemaakt. Een groot gat in mijn vin en een grote bult op mijn kop waren de getuigen.
Na deze ervaring met trekkersvissen ben ik erachter gekomen dat dit gedrag niet alleen voorkomt bij de vissen rond het eilandje Koh Tao. Deze vissoort is overal bijzonder agressief en komt in alle tropische wateren voor. Het meest agressief zijn ze als ze in de paringstijd zijn of aan het nesten. Op Koh Tao waren ze dat geen van beidde maar ik kan me wel een met een beetje fantasie voorstellen waarom ze toch hebben aangevallen. De bewuste duikplaats waar Trevor huist wordt ’s-morgens en ’s-middags door in totaal 40 duikers aangedaan. Als ik per dag 40 vreemdelingen in mijn huiskamer zou krijgen zou ik daar waarschijnlijk ook wel agressief van worden. Daarom een welgemeend en algemeen advies aan duikers als het gaat over de reuze-trekkersvis:
Blijf indien mogelijk uit de buurt van gebieden waarvan bekend is dat trekkersvissen daar nestelen, speciaal in de maanden April en Mei wanneer ze in de paringstijd zijn.

Mocht je desondanks toch worden aangevallen zwem dan op je rug weg (trimmen in de gaten houden!) zodat je de vis in het vizier houdt en verlaat het gebied zo rustig mogelijk en indien nodig ga terug aan boord.
Bij jou zou er wel eens geen duiker in de buurt kunnen zijn die je naar de oppervlakte brengt.

Wilbert